Een licht voor elkaar ...

In de laatste lesweek werden in alle klassen in een warme sfeer adventsbezinningen gehouden. De hoofdvraag hierin was: "Hoe kunnen we een licht zijn voor elkaar?"

Deze vraag beantwoorden is misschien niet zo makkelijk, maar wie er even over nadenkt of de onderstaande tekst (klik verder) even rustig leest, kan zeker één of meerdere antwoorden vinden.

Er was eens ...

een groot amfitheater,
met daarin duizend toeschouwers.
Op een avond, in het licht van de felle schijnwerpers,
staat daar plots een jongen in het midden van het podium.
Hij strijkt één lucifer aan.
"Kun je het zien?" roept hij.
Maar bijna niemand van die duizend toeschouwers ziet iets.
En lachen dat ze doen.
"Doof nu even alle lichten," vraagt de jongen.
Nu is het opeens pikdonker.
Dan strijkt hij opnieuw een lucifertje aan.
En vol verbazing zien ze het nu allemaal. ..
Dat piepkleine vlammetje.
"Neem allemaal een lucifer en steek ieder van jullie eentje aan," vraagt de jongen verder.
Zo doen ze.
En die duizenden kleine vlammetjes zetten het hele amfitheater
in een zee van licht ... net een grote zon
waaraan ieder zich voedt.
Een vuurpoel van enthousiasme,
een vuurpoel van goede initiatieven
van geluk
van volharding
van goede moed ...